بررسی نگرش و رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مراجعه کننده به مراکز کلینیک روماتولوژی شهرستان یزد در سال ۱۳۹۱

چکیده مقدمه: استئوآرتریت زانو از شایعترین علل درد مفصل زانو وابسته به سن می باشد که باعث ناتوانی، از کار افتادگی و کاهش کیفیت زندگی می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی سطح نگرش و رفتارهای خودمراقبتی بیماران استئوآرتریت زانو مراجعه کننده به سه کلینیک روماتولوژی شهرستان یزد می باشد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بر روی 235 بیمار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان یزد که بصورت تصادفی و داوطلبانه انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه شامل متغیرهای دموگرافیک، سوالات نگرش و رفتارهای خودمراقبتی بود که روایی و پایایی پرسشنامه مورد تایید قرارگرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و با آزمون های آماری پارامتریک t-test، anova، ضریب همبستگی، 2χ در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 15/9±9/54 سال و bmi آنها 6/4±8/28 بود. میانگین نمره نگرش بیماران نسبت به خودمراقبتی 95/3±/41/47 از 55 نمره و نمره خودمراقبتی بیماران 75/5±11/43 از 60 نمره بود که هر دو امتیاز در سطح متوسط می باشد. همچنین رابطه آماری معنی دار مثبتی بین نگرش و رفتارهای خودمراقبتی مشاهده گردید(01/0p=). در بین رفتارهای مختلف خودمراقبتی، نگرش بیماران به تاثیر مثبت استفاده از عصا در خودمراقبتی بیماری در کمترین میزان بود و مطابق با اعتقاد بیماران، در بین رفتارهای خودمراقبتی استفاده ازعصا در حین راه رفتن کمترین عملکرد را دارا بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مبنی برمتوسط بودن میزان نگرش و رفتارهای خودمراقبتی بیماران و نیز همبستگی مثبت بین آنها با بهبود نگرش، خودمراقبتی بیماران نیز افزایش می یابد؛ بعلاوه با توجه به این که در بین رفتارهای خودمراقبتی نگرش استفاده از عصا، استخر رفتن و کاهش وزن در سطح پایین تر بود ، بنابراین توصیه می شود در برنامه های مداخله ای برموارد مذکور تاکید بیشتری شود. مقاله حاضر برگرفته از پایان نامه تحصیلی مقطع کارشناسی ارشد آموزش بهداشت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد می باشد.